Βλέπεις κάτι ζευγάρια, δεν είναι σαν όλα τα άλλα
που είναι ευτυχισμένα, που ταιριάζουνε
δεν είναι αυτά τα συμβατικά ζευγάρια
που έχεις τριγύρω σου, που αγκαλιάζονται, που φιλιούνται
είναι αυτά που κάθουνται στην ακροθαλασσιά
δίχως να μιλάνε
ακούγοντας τη μουσική της ανατολής
καθώς χάνεται το φως σκέφτεσαι πως ακόμη και σε άλλα κορμιά
ακόμη και σε άλλη ζωή να ήταν γεννημένη η ψυχή τους
ότι και να γινότανε σ' αυτό το κόσμο
πάλι μαζί θα ήτανε, για πάντα
ο ένας η νοητή επέκταση του άλλου στον έρωτα, στο θάνατο.
Είναι από τις λίγες φορές που δικαιούσαι να ζηλέψεις.
Εμμανουήλ Λ.