Όπως μπόρεσες και μύρισες τα φύλλα, το φθινόπωρο, στο νέο
σου το σπίτι
H κίτρινη ευωδία τους, νεκρή φύση, πόσο σου άρεσε
Όπως περνούσες από τα στενά κ σου ‘ρθε το καμμένο ξύλο,
τον χειμώνα, χαμογέλασες
Στο κήπο με τον πατέρα σου, με πόση στοργή και φροντίδα
επέβλεψες όσα σου χάρισαν την ευωδιά της άνοιξης
Τόσο βλάσταρα και τρυφερά, όπως εσύ
Βασιλικό άλλωστε θυμίζει τ' όνομά σου
Σαν αυτόν που γεύτηκες εκείνα τα βράδια, που δειπνούσαμε, μονάχοι στην Αθήνα
Θα ναι το πρώτο ταξίδι τα τελευταία 4 χρόνια, που δε θα σου γράψω
Σε άφησα, σκορπίστηκες μακριά, σε βλέπω να μου γνέφεις πάλι
Βασιλικό άλλωστε θυμίζει τ' όνομά σου
Σαν αυτόν που γεύτηκες εκείνα τα βράδια, που δειπνούσαμε, μονάχοι στην Αθήνα
Θα ναι το πρώτο ταξίδι τα τελευταία 4 χρόνια, που δε θα σου γράψω
Σε άφησα, σκορπίστηκες μακριά, σε βλέπω να μου γνέφεις πάλι
Μα ξέρεις δύο καλοκαίρια κράτησε το μυστικό μας
Εγώ και ‘συ, κορίτσι μου γλυκό
Κορμί μου ηδονικό,
Για πάντα εραστές
Εμμανουήλ Λ.
Εγώ και ‘συ, κορίτσι μου γλυκό
Κορμί μου ηδονικό,
Για πάντα εραστές
Εμμανουήλ Λ.
